هوالباقی

مراسم چهلم حاج آقای شایسته روز پنج شنبه 9 فروردین 1397 می باشد.

وسیله ایاب ذهاب به مقصد مزار ایشان در قم در ساعت 9 صبح از جلوی منزل ایشان (تهران خ کارگر جنوبی بین آذربایجان و پاستور کوچه روشن) فراهم می باشد.

با صلواتی نثار آن مرد آسمانی

فرزند دختر

بچه های اولم دختر شدند و همه بهم می گفتند دختر برکته نعمته خدا دوستت داره و از این حرفها

فکر می کردم این حرفها یکجور دلداریه

از شنیدن حرفهای کلیشه ای خیلی خوشحال نبودم مخصوصا از دهن اونایی که خودشون دختر ندارند

شب رفتم جلسه قران حاج آقا شایسته

موقع قرائت یهو به ذهنم افتاد از حاج آقا بخواهم برام قرآن باز کند، سابقه نداشت چنین درخواستی بکنم ولی اون شب کردم

بیشتر دنبال اسم قرآنی برای دختر بودم

ایشان اول زیر لب دعایی زمزمه کردند طوری که نمیشنیدم بعد قرآن باز کردند، چون چشمشان ضعیفه فونت قرآن ایشان خیلی بزرگه و من بطور کامل آیات را می دیدم، سوره نحل بود:

وَإِذَا بُشِّرَ أَحَدُهُمْ بِالْأُنْثَى ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدًّا وَهُوَ کَظِیمٌ ﴿۵۸﴾

و هر گاه یکى از آنان را به دختر مژده آورند چهره‏ اش سیاه مى‏ گردد در حالى که خشم [و اندوه] خود را فرو مى ‏خورد (۵۸)...

هم جوابمو گرفتم هم اسم پیدا کردم
پاشدم رفتم ولی اینبار با ایمان و  رضایت قلبی به این هدیه ای که خدا بهم داده
چند وقت بعدشم در کارم گشایشی شد که دو سال دنبالش بودم
دیگه وقتی می شنوم خدا به یکی این هدیه را داده تودلم میگم برکته نعمته

اگر در جامعه باشی و سالم زندگی کنی مهمه!

یادمه یکبار خدمت حاج آقا شایسته از سختی روزگار و بد بودن شرایط جامعه ناله میکردیم.

یکی گفت در محل ما فردی زندگی میکنه که برای دوری از این وضع بد جامعه چند سال از خونه اش بیرون نیامده!

حاج آقا وقتی اینو شنیدند چهره شان تو هم رفت و گفتند: مگه من تو همین جامعه نیستم! امگه منم جوان نبودم! مگه خانمها برای خرید مغازه من نمی آمدند! حتی یکبار هم نگاه نکردم. مابقی پولشون رو میگذاشتم رو ترازو خودشون بردارن، به دستشون نمیدادم. هزار کیلو هزار کیلو آبلیمو فروختم حتی یک گرم آب قاتیش نکردم! اگر در جامعه باشی و سالم زندگی کنی مهمه!

بعد حاجی داستانی تعریف کرد که عارفی مدتها در غار به عبادت پرداخت و صاحب کراماتی شد و دید که می تواند آب را در غربال نگه دارد. به شهر برگشت و به دکان طلافروشی برادرش رفت و دید که کرامات برادر طلافروشش از او بیشتر است و می توند آتش را روی پنبه نگه دارد!! برای لحظاتی کاری پیش آمد و برادر باید بیرون میرفت و دکان را به عارف سپرد. سپس خانمی وارد مغازه شد و خواست النگوهایش را بفروشد. همین که دست عارف به دست خانم خورد آب از غربال ریخت، در حالیکه آتش هنوز روی پنبه بود!

با خونه نشینی و غار نشینی اگر کراماتی هم بدست بیاد با اولین غفلت میره. ایمان باید آبدیده باشه.

البته آدم باید به حد نیاز در جامعه حضور داشته باشه چراکه خلوت و حساب کشیدن از خود بسیار لازمه.

همه عمرم یک شبم کامل تا صبج نخوابیدم!

بنظرم مرد خدا را از شبها و کم خوابیدنش باید شناخت.
شاید بزور عقل جلوی پرخوری را بشه گرفت،
شاید به خاطر اخلاقیات جلوی خشم یا حتی شهوت را بشه گرفت،
ولی خواب برادر مرگه، وقتی خوابی یا بین خواب و بیداری انگار خیلی پات در دنیا نیست که بشه با عقل و اخلاقیات کاری پیش برد، مثل محتضر در بستر بیشتر ناخودآگاهت کار میکنه تا عقل و...
دستور مشترک تمام عرفا و بزرگان در هر سلسله و مسلکی، زمزمه با معبود در سحرگاهه که دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
اینجاست که برای پاشدن از خواب ناز و مناجات سحر، واقعا باید حبی در ناخودآگاهت پیدا شده باشه.
حتی شاید بشه برای مدت کوتاهی سحرها پاشد که اون هم مسلما ارزش داره ولی تا به ماه و سال نرسه شاید نشه اسمشو حب گذاشت.

یکبار حاج آقا شایسته داشت حرف میزد یهو بند دلش پاره شد و با اشک گفت من در همه عمرم یک شبم کامل تا صبج نخوابیدم!

هر گنج سعادت که خدا داد به حافظ    از یمن دعای شب و ورد سحری بود

داستان جالب رهایی از افکار منفی با رفتن خدمت جناب شایسته

بعضی وقتا چنان افکار منفی و گناه میشن که هیچ روزنه امیدی هم نمیزارن!

یک شب بعد مراسم عروسی یکی از فامیل چنان این افکار دوره ام کرده بود که تا صبح چشم نگذاشتم. فقط تونستم به خودم بگم فردا جمعه است و صبح زود حاج آقا شایسته جلسه ندبه داره! تا صبح صبر کن اگر درست نشد بعد هرچی...

چه خیالها گذر کرد و گذر نکرد خوابی

بالاخره صبح شد و راه افتادم سمت جلسه. توراه هی باخودم میگفتم مگه چی میشه کرد؟ افکار که دست ما نیست درستش کنیم!

رسیدم خلوت بود مثل همه جمعه ها که میشه بعدش رفت جلو و چند دقیقه خصوصی حرف زد. رفتم جلو و تا یکم توضیح دادم سریع گفتند که هروقت این حالتی شدی ده بار بگو:

أَعُوذُ بِاللَّهِ السَّمِیعِ الْعَلِیمِ مِنْ هَمَزَاتِ الشَّیَاطِینِ وَ أَعُوذُ بِاللَّهِ أَنْ یَحْضُرُونِ إِنَّ اللَّهَ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ.

برای اینکه یادم نره در راه برگشت مدام آنرا می خواندم تا برسم خانه و در جائی یادداشتش کنم ولی هنوز افکار همونجوری بود...
نمیدونم چندبار خوندم ولی وقتی رسیدم خانه با یک صحنه جالب مواجه شدم:
چون بعضی از مهمانها خانه ما خوابیده بودند و راهرو پر بود، یکی از اهالی خانه ما که میخواست برای خرید صبحانه بیرون بره مجبور بود از پنجره بره و چون تمام عمرش اینکارو نکرده بود و اصلانم این کارا بهش نمیاد، تو قاب پنجره گیر کرده بود و بادیدن من زد زیر خنده، طوری میخندید که تا اونوقت ندیده بودم بعدش ازم خواست تا صبحانه بخرم چون خودش هنوز گیر بود.
در راه خرید، هی قاب پنجره می اومد تو ذهنم.
خریدم و برگشتم. همه پاشدند برا صبحانه و صبح جمعه و نان تازه و داستان پنجره مایع نشاط همه
و من نفهمیدم کی فازم عوض شد و افکار رفت؟!!

البته حاج اقا بعدها بیشتر برام توضیح دادند... و گفتند که عدد این ذکر 19باره در سجده بعد از نماز صبح هروز (این دعا دربخش دعاهای هنگام طلوع و غروب مفاتیح آمده)