اندر یاد حاج حسین شایسته شاگرد رجبعلی خیاط (اعلی الله مقامهما)

همه عمر برندارم سر از این خمار مستی که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی

اندر یاد حاج حسین شایسته شاگرد رجبعلی خیاط (اعلی الله مقامهما)

همه عمر برندارم سر از این خمار مستی که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی

اندر یاد حاج حسین شایسته شاگرد رجبعلی خیاط (اعلی الله مقامهما)

عبد صالح خدا حاج حسین عباسی معروف به حاج آقا شایسته، در سال 1298 هجری شمسی در شمیرانات تهران دیده به جهان گشود. از همان اوان جوانی به واسطه سکنی گزیدن خواهر گرامش در خیابان مولوی تهران و همسایگی شیخ رجبعلی خیاط پای ایشان نیز به بیت شیخ باز شد و تا سال 1340 که حضرت شیخ دیده از جهان فروبست از فیوضات ایشان برخوردار گشت.
حاج آقای شایسته عمری را در راه خیر و کمک به خلق طی کرد، چه بسیار افراد که با کمک ایشان درد و رنجشان التیام یافت. وی اموال زیادی در راه خدا وقف کرد از جمله باغ محل درآمد خود را و در جلسات قرآن حسینیه موقوفه خود در کل سال شرکت می کرد.
سرانجام در زمستان سال 1396 در روز شهادت بانوی دو عالم حضرت فاطمه زهرا (س) پس از عمری مجاهده نفس به دیار باقی شتافت و پیکر پاکش در امامزاده علی بن جعفر (درب بهشت) در شهر قم به خاک سپرده شد.
چه خوب زیست و چه نیکو رفت.
این وبلاگ شرح دلدادگی یکی از مریدان ایشان است که چند سال ارتباطش با آن نازنین، در مقایسه با آنچه که می شد بشود، به قدری کم است که حسرتی عمیق برایش به جای گذاشته...
شرح این عاشقی ننشیند در سخن

دنبال کنندگان ۱ نفر
این وبلاگ را دنبال کنید

بعضی وقتا چنان افکار منفی و گناه میشن که هیچ روزنه امیدی هم نمیزارن!

یک شب بعد مراسم عروسی یکی از فامیل چنان این افکار دوره ام کرده بود که تا صبح چشم نگذاشتم. فقط تونستم به خودم بگم فردا جمعه است و صبح زود حاج آقا شایسته جلسه ندبه داره! تا صبح صبر کن اگر درست نشد بعد هرچی...

چه خیالها گذر کرد و گذر نکرد خوابی

بالاخره صبح شد و راه افتادم سمت جلسه. توراه هی باخودم میگفتم مگه چی میشه کرد؟ افکار که دست ما نیست درستش کنیم!

رسیدم خلوت بود مثل همه جمعه ها که میشه بعدش رفت جلو و چند دقیقه خصوصی حرف زد. رفتم جلو و تا یکم توضیح دادم سریع گفتند که هروقت این حالتی شدی ده بار بگو:

أَعُوذُ بِاللَّهِ السَّمِیعِ الْعَلِیمِ مِنْ هَمَزَاتِ الشَّیَاطِینِ وَ أَعُوذُ بِاللَّهِ أَنْ یَحْضُرُونِ إِنَّ اللَّهَ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ.

برای اینکه یادم نره در راه برگشت مدام آنرا می خواندم تا برسم خانه و در جائی یادداشتش کنم ولی هنوز افکار همونجوری بود...
نمیدونم چندبار خوندم ولی وقتی رسیدم خانه با یک صحنه جالب مواجه شدم:
چون بعضی از مهمانها خانه ما خوابیده بودند و راهرو پر بود، یکی از اهالی خانه ما که میخواست برای خرید صبحانه بیرون بره مجبور بود از پنجره بره و چون تمام عمرش اینکارو نکرده بود و اصلانم این کارا بهش نمیاد، تو قاب پنجره گیر کرده بود و بادیدن من زد زیر خنده، طوری میخندید که تا اونوقت ندیده بودم بعدش ازم خواست تا صبحانه بخرم چون خودش هنوز گیر بود.
در راه خرید، هی قاب پنجره می اومد تو ذهنم.
خریدم و برگشتم. همه پاشدند برا صبحانه و صبح جمعه و نان تازه و داستان پنجره مایع نشاط همه
و من نفهمیدم کی فازم عوض شد و افکار رفت؟!!

البته حاج اقا بعدها بیشتر برام توضیح دادند... و گفتند که عدد این ذکر 19باره در سجده بعد از نماز صبح هروز (این دعا دربخش دعاهای هنگام طلوع و غروب مفاتیح آمده)
  • erfan erfan

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی